PTTD Nedir?

Posterior tibial tendon, ayağın destekleyici yapılarından biri olarak hizmet eder ve yürürken işlevini yerine getirmesine yardımcı olur. Posterior tibial tendon disfonksiyonu (PTTD), tendondaki değişikliklerin neden olduğu ve taban çukurunu destekleme yeteneğini azaltan bir rahatsızlıktır. Bu tabanın düzleşmesine neden olur.

PTTD’ye genellikle erişkinlikte kazanılmış düz tabanlık denir, çünkü yetişkinlik döneminde rastlanan en yaygın düz tabanlık türüdür. Bu rahatsızlık tipik olarak sadece bir ayakta meydana gelse de bazı insanların her iki ayağında da gelişebilir. PTTD genellikle ilericidir, bu onun özellikle erken tedavi edilmezse daha da kötüye gideceği anlamına gelir.

Nedenler

Posterior tibial tendonun aşırı kullanımı sıklıkla PTTD’nin nedenidir. Aslında, belirtiler genellikle koşma, yürüme, doğa yürüyüşü veya merdiven çıkma gibi tendonu içeren aktivitelerden sonra ortaya çıkar.

Belirtiler

PTTD’nin belirtileri ağrı, şişme, taban çukurunun düzleşmesi ve ayak bileğinin içe doğru yuvarlanmasını içerebilir. Rahatsızlık ilerledikçe, belirtiler değişiklik gösterir.

Örneğin, PTTD ilk geliştiğinde, ayağın ve ayak bileğinin iç kısmında ağrı vardır (tendonun seyri boyunca). Ayrıca bölge kırmızı, sıcak ve şişmiş olabilir.

Daha sonraki aşamada, taban çukuru düzleşmeye başladığında, hala ayak ve ayak bileğinin iç kısmında ağrı olabilir. Ancak bu noktada, ayak ve ayak parmakları dışarı doğru dönmeye başlar ve ayak bileği içe doğru yuvarlanır.

PTTD daha da ilerledikçe, taban çukuru daha da düzleşir ve ağrı genellikle ayak bileğinin altına, ayağın dışına doğru kayar. Tendon iyice kötüleşince genellikle ayakta artrit gelişir. Daha ciddi vakalarda, artrit ayak bileğinde de gelişebilir.

Cerrahi Olmayan Tedavi

PTTD’nin ilerici doğası nedeniyle erken tedavi önerilmektedir. Yeterince erken tedavi edilirse, belirtileriniz cerrahi müdahaleye ihtiyaç duyulmadan çözülebilir ve rahatsızlığınızın ilerlemesi önlenebilir.

Buna karşılık, tedavi edilmeyen PTTD son derece düz bir tabana, ayak ve ayak bileğinde ağrılı artrite ve yürüme, koşma veya diğer aktivitelerle ilgili giderek artan kısıtlamalara neden olabilir.

Birçok PTTD vakasında tedavi, aşağıdakileri içerebilecek cerrahi olmayan yaklaşımlarla başlayabilir:

• Ortotik cihazlar ya da destekleme. Taban çukurunuza ihtiyaç duyduğu desteği vermek için, ayak ve ayak bileği cerrahınız size bir ayak bileği desteği ya da ayakkabınıza uyan özel bir ortez cihazı sağlayabilir.
• İmmobilizasyon (hareket yeteneği yitimi). Bazen ayağı hareketsiz hale getirmek ve tendonun iyileşmesini sağlamak için kısa bacak alçısı veya bot giyilir veya bir süre vücut ağırlığını ayağınıza vermekten tamamen kaçınmanız gerekebilir.
• Fizik Tedavi. Ultrason tedavisi ve egzersizler, immobilizasyonun ardından tendon ve kasın rehabilite edilmesine yardımcı olabilir.
• İlaçlar. İbuprofen gibi nonsteroidal anti-enflamatuar ilaçlar (NSAID’ler) ağrı ve inflamasyonu azaltmaya yardımcı olur.
• Ayakkabı modifikasyonları. Ayak ve ayak bileği cerrahınız ayakkabılarınızda değişiklikler önerebilir ve taban çukuru desteğini iyileştirmek için tasarlanmış özel tabanlıklar sağlayabilir.

Ameliyat Ne Zaman Gereklidir?

Büyük ölçüde ilerlemiş veya cerrahi olmayan tedavi ile düzelmemiş PTTD vakalarında cerrahi müdahale gerekebilir. Bazı ileri vakalarda cerrahi müdahale tek seçenek olabilir. Ayak ve ayak bileği cerrahınız sizin için en iyi yaklaşımı belirleyecektir